พิศาลภพ แผ่นดินอันกว้างใหญ่
เลอหล้า เหนือโลก บนโลก สูงเด่นในโลก
ลบล่มสวรรค์ ลบ = หายไป ล่ม = ทำให้จม เช่น ล่มเรือ หมายความว่า ชนะเมืองสวรรค์
จรรโลงโลก พยุงโลก ค้ำจุนโลก
กว่ากว้าง (กว่า มาก เกิน โบราณใช้ กว้า ก็มี) ให้กว้างขวางมาก
แผ่นผ้าง แผ่นพื้น
เมืองเมรุ เมืองที่ตั้งอยู่บนยอดเขาพระสุเมรุ คือ เมืองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ศรีอยุธเยนทร์ กรุงศรีอยุธยา หมายถึง ประเทศสยาม ก็ได้ แต่ในที่นี้หมายถึง กรุงเทพฯ
แย้มฟ้า เบิกบานในท้องฟ้า รุ่งเรืองในท้องฟ้า
แจกแสงจ้า ส่องแสงจ้า
เจิดจันทร์ (เจิด เชิด เกิน) งามกว่าแสงจันทร์
รพิพรรณ แสงอาทิตย์
ขุนหาญ ขุนพล แม่ทัพ
ห้าว กล้า
แหนบาท เฝ้าพระบาท เฝ้าพระเจ้าแผ่นดิน
ส่ายเศิก สลัดข้าศึก ปราบข้าศึก
เหลี้ยนล่งหล้า เตียนตลอดโลก
เกริน กลอง
เข็ญข่าวยืน ได้ฟังข่าวอันน่ากลัว
ยอบตัว มอบตัว
ควบ รวมกัน
ละล้าว เกรงกลัว
ไท ผู้เป็นใหญ่ พระเจ้าแผ่นดิน
มาลย์ ดอกไม้ ในที่นี้คือ ดอกไม้เงินดอกไม้ทองเป็นเครื่องบรรณาการ
ขอออก ขอขึ้น ขอเป็นเมืองขึ้น
อ้อมมาอ่อน พยายามมาอ่อนน้อม
แผ่นฟ้า เมืองสวรรค์
ให้แผ้ว ให้แจ่มเจ้ง
เลี้ยงทแกล้วให้กล้า บำรุงทหารให้กล้าแข็ง
พระยศไท้เทิดฟ้า พระเกียรติยศพระองค์ (ไท้) ชูเชิดถึงเมืองสวรรค์ (เทิดเชิด)
ทศธรรม ทศพิธราชธรรม หมายถึง ธรรม ๑๐ ประการของพระเจ้าแผ่นดิน ได้แก่ ทาน ศีล บริจาค ความซื่อตรง ความอ่อนโยน การข่มกิเลส ความไม่โกรธ ความไม่เบียดเบียน ความอดทน และความไม่ผิดจากธรรม
๒.อยุธยายศล่มแล้ว ลอยสวรรค์ ลงฤา
สิงหาสน์ปรางค์รัตน์บรร เจิดหล้า
บุญเพรงพระหากสรรค์ ศาสน์รุ่ง เรืองแฮ
บังอบายเบิกฟ้า ฝึกฟื้นใจเมือง
สิงหาสน์ (สิงห+อาสน์) ที่นั่งแห่งผู้มีอำนาจดังราชสีห์ คือ พระที่นั่งเจ้าแผ่นดิน
บรรเจิดหล้า งามในโลก
เพรง เก่า ก่อน
บังอบาย ปิดทางไปสู่ความชั่ว
เบิกฟ้า เปิดทางไปสู่ความดี
ฝึกฟื้นใจเมือง ฟื้นฟูจิตใจชาวเมืองให้พ้นจากความทุกข์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น